Shopping in Texas (o.a. cowboylaarzen)!

Mijn pa en ma ontdekken hier het dagelijkse Texaanse leven. Met name het winkelen hier is een echte belevenis. De supermarkt, de outlet store, de Coop… En Allen’s Boots!!!

Supermarkt: rondleiding door de HEB

Ik heb het er al eens eerder over gehad: in den vreemde is het soms lang zoeken naar de producten die je kent. Merken zijn vaak volledig onbekend, je kent de kwaliteit van producten niet, en soms is de verschijningsvorm ook nog anders (zodat mijn pa cream cheese als boter gebruikte). Mijn pa en ma hebben – door het gebrek aan boter in mijn koelkast – dan ook als een van de eerste dingen hier boter gekocht. En nu mijn pa inmiddels aan het steaks-bakken is geslagen in mijn huisje (jawel, ze hebben hier ook speciaal een pan gekocht, dank u), kwamen ze tot de ontdekking dat de brood-boter niet werkt als bak-boter. Maar goed, eenmaal in de HEB konden ze de boter toch niet vinden. Is niet zo gek gegeven a) de grootte van de supermarkt en b) de onbekende producten (in wetenschappelijke termen: “search costs”).

Dus toen pa en ma gisteren in de HEB liepen, hebben ze hulp gevraagd. Uiteindelijk heeft de manager ze geholpen. Zo zijn ze thuisgekomen met boter in een spuitbus (!!) want dat schijnt goed te zijn om de pan in te vetten. Eerlijk is eerlijk, ik ken boter in een knijpfles (“vloeibare margarine”), in een pakje, in een kuipje, maar in een spuitbus? En daarnaast heeft die HEB manager ze ook nog eens de wat meer traditionele bakboter aangesmeerd. Met als resultaat dat ik dankzij het bezoek van pa en ma 1) boter voor op brood, 2) bakboter en 3) spuitbusboter in mijn koelkast heb liggen. Die ik waarschijnlijk niet meer aanraak :-) want de eerste helft van mijn tijd hier kon ik ook zonder!

De manager van de HEB vertelde overigens dat er 220 winkels in totaal zijn, waarvan 10 in Mexico en de rest in Texas. Er worden maar liefst 6,000 betalingen in een winkel gedaan per dag, met een totale omzet van 2,5 miljoen dollar per week (gemiddelde ‘basket value’ is dus 60 dollar). Dat is indrukwekkend veel. De winkel is overigens 24 uur per dag open… Pa en ma zijn inmiddels helemaal fan van de HEB. Ze zijn er vandaag weer geweest: ze hebben wat ‘zware’ en ‘grote’ boodschappen voor mij gedaan, zoals pakken vruchtensap en wc-papier. En voor zichzelf heeft pa maar weer eens een steak gekocht – en vanavond al smikkelend opgegeten. Ik citeer mijn pa na zijn steak: “Ik kan wel jank’n dat ‘t op is. ‘t Spiet mi’j donders!”

Outlet store: jeans, jeans, jeans

Gisteren zijn pa en ma ook nog naar de outlet store geweest. Ze zijn weer terug gegaan naar San Marcos (daar waar ik helemaal gefrustreerd vandaan kwam vrijdag). Ze zijn naar de Levi Store geweest. Werkelijk – er is een stapel van negen (NEGEN! 9! Geen typfout!) spijkerbroeken vandaan gekomen. 20 dollar, 30 dollar, “ja, en an het einde kreeg’n we ok nog ies 75 dollar korting!” Inclusief een riem, en – eerlijk zeggen – één broek is een korte, maar die was wel weer duurder dan de spijkerbroek. In totaal 198 dollar, inclusief tax. Omgerekend met die fantastische wisselkoers van 1.42 dollar voor een euro :-) :-) betekent dat nog geen 140 euro (nog geen 16 euro per broek – exclusief riem). Kassa. Mijn pa zei dat je er haast voor kunt vliegen.

Verder op The Drag: Texaanse spullen bij de Co-op

Eén van de mooiste winkels op The Drag is de Co-op. (Nee, dat is niet de supermarkt, ook al heet ie in Klooster wel zo, daarvoor ga je hier naar de HEB.) De Co-op is een coöperatieve kledingwinkel, opgezet voor de studenten en staf van de universiteit. Je ziet dan ook heel veel dingen waar logo’s en/of “Texas”, “UT”, “Longhorns”, etc. op staan. Bovengemiddeld veel (erg bovengemiddeld veel!) is oranje – de kleuren van de universiteit. Ik heb er een deel van mijn sportkleding gekocht. En er zijn veel Texaanse spullen te koop: cowboyhoeden, laarzen (maar niet zoveel als bij Allen’s Boots…), shirts. En souvenirs!

Op The Drag zit, in de buurt van de Co-op, ook een koffietentje. Hoewel ze nog geen afscheid hebben genomen van de Starbucks (integendeel, ze komen er vaker dan ik hier in totaal ben geweest) hebben ze ook een ander koffietentje ontdekt: Medici. Volgens een Italiaan “the best coffee in town”, en hij kan het weten. Bij Medici is de koffie toch ook wel erg lekker, vonden ze. Daarna zijn ze vandaag ook verder over de campus gelopen, dit keer in een rustiger tempo, want ik was er niet bij. Conclusie was toch wel dat het “immens groot” is allemaal.

En dan nu echt: Allen’s Boots

Vanavond zijn pa, ma en ik naar South Congress gegaan. Wij zijn naar Allen’s Boots geweest. Dat is op een toeristische attractie op zich. Je komt de winkel binnen en de geur van vers leer is overweldigend. Ja, ze doen hier van alles met koeien: steaks, laarzen, hoeden… Je komt echt binnen in het mekka der cowboylaarzen. En wat kan een type als ik daar blij van worden!

En jawel - vanavond was het dan zover. Zoals ik mezelf al had beloofd heb ik een paar hele mooie cowboylaarzen gekocht. En dankzij de fantastische wisselkoers (nog steeds 1.42 dollar voor een euro!) kon ik daar echt niet vanaf zien. (Astrid: speciaal voor jou: zie foto voor het resultaat.) Mijn shirt van vandaag matchte niet echt qua kleur met mijn nieuwe aanwinsten, maar dat regel ik hier nog wel! :-)

PS: Dwars op South Congress, toch wel een belangrijke straat hier in Austin, ligt een straat genaamd “West Johanna Street” (met ‘h’ erin!), welgeteld de twintigste straat vanaf de rivier. Het voelt alsof deze stad voor mij gemaakt is (in ieder geval die straat dan hè…).