Sneeuw in Crater Lake National Park

Zaterdag zijn we naar het Crater Lake National Park geweest. Sjongejonge, wat was dat weer een misrekening. Je denkt dat je weer met je korte broek aan kan en dat je er zo bent. Nou, mooi niet. Vlak voordat we bij de noordelijke ingang waren bleek de toegangsweg dicht te zitten. Alleen de ingang in het zuidoosten zou open zijn. Nu stond er in mijn reisgids dat die noordelijke toegangsweg ‘in de winter’ dicht zou kunnen zijn… Er lag meer dan vier meter sneeuw.

Een ingestorte vulkaan

Crater Lake is ontstaan doordat de punt van de berg Mazama is ingestort. In de berg Mazama zaten vroeger vulkanen. Die zijn 7700 jaar geleden uitgebarsten, en vervolgens is de top van de berg in de magmakrater gestort. De krater is zo’n 9 kilometer in doorsnee. De krater heeft zich in de loop van de tijd gevuld met water. Dat was is erg helder – er kan namelijk geen water uit omdat de kraterrand vrij hoog is. Ook kan er geen water bij vanuit rivieren. Het water dat in de krater komt is dus uitsluitend regen – en sneeuw, want daar hebben ze hier een hoop van.

Sneeuw, sneeuw, en nog een sneeuw in Crater Lake

Wat wij niet wisten, en wat mijn reisgids ook niet vertelde, is dat Crater Lake een uitloper is van een bergketen die erg veel sneeuw krijgt in een jaar. Normaal gesproken valt er in een jaar 13 meter sneeuw (13 meter!!). Normaal gesproken ligt er in deze tijd van het jaar niet zo veel meer. De maximale sneeuwhoogte die ze hier ooit gemeten hebben rond deze tijd is 106 centimeter. Nu ligt er echter – op vlakke stukken – 287 centimeter. Een kleine drie meter dus! En daar waar de sneeuw op elkaar is geveegd heb je al gauw bergen van een meter of zes. Dat heb ik hier nog niet eerder gezien – Yosemite, Sequoia en Yellowstone opgeteld.

Normaal gesproken kun je rond de krater rijden. Dat lukte nu niet, door de sneeuw. Dat betekende dat we ontzettend veel kilometers hebben gereden voor slechts een enkel zicht op de krater. Ja, okee, heel mooi hoor, maar wat was dit een ‘undertaking’ voor een plas water!

Celebrate the State Parks-Day

Nadat we bij Crater Lake zijn geweest zijn we naar een camping gereden. We zijn uitgekomen bij het Valley of the Rogue River State Park. Daar aangekomen was het bovengemiddeld druk. Na het registreren bleek dat het de Celebrate the Oregon State Parks-Day was, en dat we niet hoefden te betalen. Dat was een meevaller – normaal gesproken kosten de State Parks in Oregon toch zo’n 24 dollar per nacht.

Er bleek ’s avonds ook nog een wildlife program te zijn. Ik er heen. Een plaatselijk lid van de Oregon Forestry and Wildlife Association kwam met een bak dierenvellen, afkomstig van roadkills, aanzetten. Bij elk beest vertelde hij wat interessants. Leuk, zo’n Klokhuis-college tijdens je vakantie.