Joshua Tree National Park

Vrijdag zijn we naar Joshua Tree National Park geweest. In dat park komen de Colorado Desert en de Mojave Desert samen. Op zich twee woestijnen, maar met twee verschillende landschappen, dus in Joshua Tree vind je dan ook een relatief gezien ‘bonte verzameling’ van mooie plaatjes.

De boom: Joshua Tree

Zoals wel meer gebeurde rond 1800, hebben ook in dit park Mormoonse pioniers voet aan de grond gezet. Die hebben een bijbelse inslag, en vanuit die achtergrond noemden ze de bomen die hier staan ‘Joshua’ Trees, naar de bijbelse Jozua. Het lijkt namelijk alsof de bomen zijn takken ‘ter hemel heft’ (ik heb dit in een foldertje gelezen hoor, dit heb ik niet zelf bedacht). De Joshua Trees staan alleen in deze regio. En in het park staan ze bij bosjes bij elkaar.

De Joshua Tree is een wat aparte boom. Hij vormt geen jaarringen. Hij lijkt op een beetje groot uitgevallen jucca. Ook bloeit de boom door middel van een grote witte bloemtak – in de lente – en pas als dat gebeurd is, vertakt de boom. Zo gebeurt het dus dat er Joshua Trees zijn die maar uit een lange stam bestaan, die hebben dan nog niet gebloeid. Een Joshua Tree kan tot een meter of 10 hoog worden, en zo’n 900 jaar oud. Dat vind ik nog heel wat voor zo’n uit de kluiten gewassen juccaplant, die bij ons in Nederland gewoon in de achtertuin staat…

Omdat Joshua Tree National Park gewoon een woestijn is, staan er ook een hoop prikkelbosjes. En Cholla cactussen. Dat zijn bruin-groen-witte bollige cactussen met enorm veel stekels, die ook nog eens giftig zijn. Maar ook die geven weer mooie plaatjes.

Desolaat

Prikkelbomen, prikkelbosjes en prikkelcactussen, plus daarbij een temperatuur van ruim boven de 35 graden maakt dat het niet zo druk was in Joshua Tree. Desolaat, zelfs. Het was nog niet zo erg als in Death Valley, maar sjongejonge, wat was het leeg en uitgestrekt. Een groot contrast met de drukte van Los Angeles.

Silverwood Lake

We hebben een camping vlakbij Joshua Tree opgezocht. Dat werd een camping nabij Silverwood Lake. Omdat het vrijdag was, bleek het enorm druk te zijn. De camping op zich was al fors – ruim 100 plekken – en die zat bijna vol. Er wonen hier erg veel latino’s in deze regio, en die hebben een andere stijl van kamperen. Ze spreken Spaans (en ze praten hard…), vol de muziek aan, barbecue aan – heel anders dan de rust in Joshua Tree. Het was een gezellige drukte. En we waren blij dat we weer een camping hadden gevonden.