Een memorabele dag in Yellowstone

Na een goede nacht in het ‘hotelbed’ van de Flagg Ranch werden wij vroeg wakker. Immers, veel van de wegen in Yellowstone waren afgesloten door de sneeuw. Overdag zou de situatie nog erger worden: enerzijds door het lawinegevaar dat groter wordt doordat de zon op de sneeuw schijnt, daardoor de sneeuw laat smelten en schuiven; anderzijds doordat er meer sneeuw voorspeld was. En wij wilden toch graag Yellowstone zien, en er aan de westkant weer uit. Toen wij binnenkwamen in de camper bleek er geen lekkage te zijn geweest in het woondeel, alleen in de ‘natte cel’. Nou ja, dat mag. Toch was er acht centimeter sneeuw gevallen. We waren dus blij dat we in onze warme cabin hadden geslapen.

Met de kerstgroeten uit Yellowstone

Op deze Memorial Day hadden wij een zeer memorabele dag in Yellowstone. Het was er prachtig. Eerst reden we via de zuidelijke toegangsweg door drie meter hoge sneeuw. Daar waar we zicht hadden op de rivier de Yellowstone was het werkelijk schitterend. Er was ’s ochtends vroeg – we waren voor achten in Yellowstone – geen kip op de weg. Heerlijk. We hebben fantastische winterse plaatjes geschoten.

Nog steeds speelt het probleem van de missende winterjas, overigens. En stom genoeg heb ik in één van de dozen die ik naar huis heb gestuurd mijn warme Tilburg-trui die in januari dienst deed als jas naar huis gestuurd. We gingen namelijk op zomervakantie. Ik heb dan ook een hoop zomerse kleren gekocht, teenslippers, zonnehoedje, enzovoort. Een geen warme dingen. Gelukkig heb ik als aandenken van de UT Austin een oranje Longhorn trui gekocht, en die doet nu dienst als jas. Eventueel aangevuld met handdoek als sjaal.

“Are you one of those Longhorns?”

Met als gevolg dat ik nu als Texaan wordt herkend. Ik heb toch zeker al een keer of vijf gehoord “Are you one of those damned Longhorns?” waarbij ik snel zeg dat ik uit Nederland kom. “Cause I want to know where we’re at…” Oeps. Wat heeft Texas verkeerd gedaan? O ja, George W. Bush voortgebracht. Indeed. Daar zou ik ook pissig over raken. Vaak bedoelen ze het echter wel aardig, omdat degenen die erop reageren vaak zelf een link met Texas hebben. Mijn trui is een leuke conversation starter.

Yellowstone – onbeschrijflijk mooi

Toen we geconfronteerd waren met onze lekkende camper en de niet-werkende verwarming hebben we er over gedacht om Grand Teton en Yellowstone dan maar over te slaan. Immers, er was een koufront op komst van drie dagen en ter grootte van een kwart van Amerika. Gelukkig hebben we doorgezet (“We zijn bikkels. Dit is avontuurlijk, kom op…!). Want Yellowstone was onbeschrijflijk mooi. Vooral in de winter. Het was wat moeilijk er te komen, soms glibberen op de weg (met een camper, jawel…) maar het resultaat was er dan ook naar.

We hebben helaas niet het hele park kunnen bekijken doordat een deel in het noorden was afgesloten, en daardoor zijn we maar één dag in het park geweest in plaats van twee. Toch hebben we het belangrijkste kunnen zien. Yellowstone staat bekend om zijn geisers, kokende modderpoelen, stoomuitlaten en stomende terrassen. Omdat het zo koud was en omdat er veel meer smeltwater is dan in de zomer, konden we die stoom beter zien. Ook waren er minder mensen in het park.

Old Faithful – It sure is faithful!

Bij de topattractie van het park, de geiser Old Faithful,stonden ook niet zo ontzettend veel mensen, het viel eigenlijk wel mee in vergelijking met de drukte in Yosemite. Old Faithful is een geiser die – uniek – regelmatig uitbarst. Elke 93 minuten spuit deze geiser duizenden liters water de lucht in, zo’n 30-40 meter hoog. En ja hoor, ook deze keer weer. Het was een mooi plaatje.

Electriciteit nodig, dus een KoA camping

Na het bezoek aan Old Faithful was het zes uur en waren we allebei moe (want om zeven uur al in actie) en verkleumd (want het had bijna de hele dag gesneeuwd en gevroren). Omdat het de komende dagen rondom Yellowstone nog zou gaan regenen en sneeuwen hebben we toch maar besloten om een heel stuk te rijden, uit het koufront. We kwamen om negen uur aan bij een KoA camping, en gelukkig was het droog. De KoA camping had ook elektricteit, die hadden we nodig vanwege onze elektrische kachel. Het heeft ’s nachts gevroren… Wat kun je blij zijn met iets basaals als een stopcontact!